De 2e week alweer voorbij

De 2e week begon als een normale week, 07.00 uur het wekkertje en om half 8 aan onze opdrachten werken op kantoor tot half 11.  Daarna moest ik mij melden bij het team van irrigation. Zij zijn verantwoordelijk voor al het water toevoer binnen en buiten het bedrijf (ook de douche in ons appartement). Het team bestaat uit circa 33 mensen, waarvan er 4 hoofdverantwoordelijke zijn die op kantoor werken, hier mocht ik bij helpen. De Ethiopische managers gaven mij uitleg over hun werkzaamheden en hoe zij te werk gaan. Het is echt ongelofelijk wat hier aan chemicaliën word gebruikt. Ze gebruiken hier rond de 1000 kilo per 4 dagen, en dan hebben we het nog alleen over mijn department. Het is wel gaaf om te zien, ik mocht namelijk 1 dag de chemicaliën klaar maken, ook moest het soms gemixt worden, eerst een mond kapje op handschoenen aan schort aan en gaan. Ook lieten ze mij hun systeem op de computer zien, in 1 week tijd is dat best lastig om te begrijpen. Het was veel informatie en we hebben nog steeds moeite om hun te begrijpen. Al moet ik zeggen dat het begrijpen steeds beter gaat.

Na zo’n week werken met een aantal managers krijg je een goede band met elkaar, Ik geef de manager Serawit (zijn naam) als ik hem tegen kom nu elke keer een box die ik hem heb geleerd. Wat erg leuk is om te doen! Tijdens deze week vertel je veel verhalen over Nederland hoe wij te werk gaan, waar hun dan elke keer met een mond vol tanden naar staan te luisteren. Maar het gaat natuurlijk niet altijd over het werk, je verteld ook wat over je zelf waar dan leuke gesprekken uit ontstaan. Heb ook al een beetje Ethiopisch geleerd, wat trouwens echt moeilijk is! De woorden  hier zijn namelijk echt lang, met een lastig accent er door heen en dan heb je ook nog is mannelijke en vrouwelijke woorden,  en als je het dan verkeerd zegt tegen iemand word je flink uitgelachen hierzo.  Dus blijf hier maar het liefst Engels praten waarbij het niet zo snel verkeerd kan gaan (vergeleken met de andere managers) wat je hier trouwens de hele dag moet spreken om met elkaar te communiceren.  

De manager Serawit is hier overigens ook de hoofdverantwoordelijke voor het voetbalveld hierzo,  de trainingen en de wedstrijden voor zaterdag. Dat wilde Luuk en ik wel eens meemaken, een training in Ethiopië. Ze voetballen hier op de dinsdag en donderdag na het werk, Luuk en ik sloten aan bij de training van afgelopen donderdag. De training begint om 17.00 uur, wij waren er rond kwart voor 5 en konden gelijk aansluiten bij een rondo wat ze voor de training (partijtje) doen. Mensen lopen er op de training niet bij zoals wij erbij lopen op een training in Nederland. Ze dragen hier uiteraard geen scheenbeschermers, ook zijn bij de meeste mensen voetbalschoenen niet van toepassing.. Na een kwartier inspelen op een ongelofelijk slecht veld waar de bloemen en de kuilen lagen konden we gaan beginnen. Er werden 2 teams van 11 gemaakt, je trainingshesje aan en we konden beginnen, Luuk bij het ene team en ik bij het andere team. We begonnen beide op het middenveld wat in het begin vrij goed ging! Maar na een paar leuke duels en een goed half uur spelen ben je bek af! 28 graden op je mik en 1500 meter boven zeeniveau dan word je conditie goed op de proef gesteld! Maar we bleven doorgaan want het was echt leuk om te doen! Na een schittert doelpunt te hebben gemaakt ;)(vanuit een corner een volley in de verre hoek) en vervolgens wat highfive’s  te hebben gekregen van iedereen gingen we na een flink uur spelen richting ons appartement om goed bij te komen van het voetballen. Ook werd ons gevraagd om vaker mee te doen, wat we zeker gaan doen!

Bij Dümmen komen er ook vaak collega’s of klanten van buitenaf om een paar dagen bij te wonen hoe het bij ons gaat, deze week kwamen er donderdagmiddag 3 collega’s van Dümmen. Één man uit Spanje en 2 vrouwen uit Kenia, collega’s of klanten verwelkomen we altijd door in de avond een groot vuur te maken wat altijd erg gezellig is! Alleen liet Ethiopië zich die avond van zijn slechte kant zien.. het begon ineens een partij hard te regenen hierzo! Dat we elkaar niet eens meer konden verstaan in ons eigen huisje, en buiten stond het binnen 5 minuten helemaal vol met water. Zo eindigende dus ook het kampvuur….

Maar na een leuke week hard werken moet je het natuurlijk ook goed afsluiten! We gingen zaterdagavond barbecueën bij Jannis, we hielpen hem met de salades maken, de biefstuk met ui op een stokje prikken, de kruidenboter maken en we konden beginnen! Jannis houd van koken en dat was zeker te proeven, wat was dit lekker! Het was erg leuk en gezellig om te doen, muziek erbij biertje erbij lekker weer leuke mensen om je heen en je heb een perfecte avond, wat tot in de laten uurtjes doorliep. Dit gaan we zeker vaker doen als het aan mij ligt!!

Die avond vertelde Jannis dat er zondag een soort foodfestival was, hij was er zelf ook nog nooit geweest maar op de foto’s zag het er leuk uit. De volgende ochtend gingen we dus naar het festival, wekker om 8 uur en het was de bedoeling dat we om 9 uur richten Addis reden samen met Jannis om daar eerst nog wat boodschappen te doen. Vanaf onze farm naar Addis is het circa ander half uur rijden. Wij zelf mogen niet rijden van Dümmen Orange, wat ik begrijp want het verkeer hierzo... echt ongelofelijk. Ik wil hier niet eens rijden ook al had het wel gemogen, al kan je hier rijden kan je echt overal rijden naar mijn idee. Jannis reed zelf wat hij overigens altijd doet, hier hebben ze ook een auto van het bedrijf. Hier krijgen ze allemaal een goede stevige Jeep omdat je hier anders echt niet naar je eindbestemming komt! Maarja na een paar keer flink op de rem trappen en wat getoeter kwamen we aan in Addis, megaaa druk! Voordat we de supermarkt in gingen moesten we ons laten fouilleren, want je weet maar nooit wat voor gekken er hier rondlopen. Na de boodschappen te hebben gedaan gingen we wat eten in een Duits restaurant, waar we ons overigens ook weer moesten laten fouilleren en door een poortje heen moesten lopen. Hier hebben we van een heerlijke hamburger genoten (eindelijk wat anders na al dat rijst wat we normaal kregen). Na het eten gingen we richting het foodfestival.

Na een klein half uurtje rijden waren we om 14.00 uur aangekomen bij een golfclub, hier was het festival. Ook hier moesten we ons bij de ingang laten fouilleren, we moesten uit de auto stappen en wij zoals de auto werd helemaal nagekeken. Uiteraard was alles in orde en konden we het festival in, voor mij geeft het een veilig gevoel als ze zo letten op de veiligheid want je weet het maar nooit hierzo. Het festival was op een grote gras vlakte, voorin stond een DJ die Europese muziek draaide. Voor de DJ stonden allemaal witte tentjes (zie de foto) met mensen erin die aan het koken waren. Elk tentje was wel verschillend en allemaal heel goedkoop. Al die tentjes staan er voor de bedoeling om reclame te maken voor hun bedrijf, ook stond er een bier tent dat was overgenomen door Heineken. Ook dit bier was erg goedkoop, je betaald voor 0.40 liter 15 Birr, dat is 0.60 cent. Daar hebben we dus goed gebruik van gemaakt. We misten wel 1 heel belangrijk ding op het festival, de live uitzending van Feyenoord… helaas niet live kunnen volgen alleen de stand kunnen zien op Jannis zijn telefoon. En kunnen we nu met trots zeggen dat we KAMPIOEN zijn!!! Maar al met al hebben we een vriend van Jannis leren kennen, hij heet Mathieu en woonde vroeg in België. Ook een hele aardige gozer en de hele dag mee omgegaan, ook hij is een stukje ouder dan ons (33) maar dat kan de pret niet bederven! Het was ook eerst de bedoeling om rond 16.00 uur terug te rijden naar ons verblijf, dat was het niet geworden en zijn we om 10 uur aangekomen, na een spannend ritje op de terug weg! De hoofdweg was namelijk afgesloten dus we moesten door allemaal kleine laantjes, Jannis zei zelfs op een gegeven moment dat we de deuren op slot moesten doen omdat hij het niet vertrouwden. Gelukkig was uiteindelijk alles goed gegaan en zijn we veilig thuis gekomen.

 Zoals je kunt lezen waren het onwijs gaven dagen en veel gedaan, hoop dat er nog vele volgen!

Groetjes vanuit Afrika!