Week 7, het laatste weekje op kantoor inzicht

20 juni 2017 - East Shewa, Ethiopië

Zoals ik in mijn vorige blog vertelde was week 7 een druk weekje, vandaar dat ik mijn vorige blog wat later deelde dan normaal. Dit kwam door een aantal oorzaken die we namelijk moesten doen, we moeten hier een Engels verslag schrijven van elke week bij ons department, dat wisten we al vanaf het begin. Maar toen we voor een snelle tussencontrole naar Jannis gingen bleek het toch niet helemaal goed te zijn. Wij schreven het zo op hoe/wat wij hadden gedaan die week, maar blijkbaar moesten we meer over het department schrijven en meer gedetailleerd. Dat was dus een flinke domper en konden we een week voor inlevertijd weer bijna helemaal opnieuw beginnen… maar naast dit loopt ons trial natuurlijk ook nog gewoon, waarbij er hier en daar nog genoeg geregeld moest worden. Want dinsdag hebben we weer redash (gesteente waarop de planten groeien) gestoomd, de vorige keer stoomden we  “gebruikt redash” en deze keer nieuwe redash. Dit liep allemaal wat soepeler dan de vorige keer en waren we in een ochtendje tijd klaar. Maarja nadat ik dacht dat dit nog niet genoeg was zei Jannis een dag later dat we een presentatie moeten geven over elk department, en wat we van Ethiopië vinden, aan elke manager waar we langs zijn geweest (circa 25) door de weken heen. Toen begon de druk bij mij toch wel een beetje hoog te worden, maar proberen we uiteraard alles netjes en zo goed mogelijk af te ronden.

Naast de drukte moesten we uiteraard mee lopen met ons department, ik zat deze week bij cooling. Of te wel, eindelijk weer een beetje Nederlandse tempraturen gevoeld ;). De manager van cooling department zei van te voren al dat 2 dagen bij cooling meer dan genoeg is. Nouja toen hij dat zei was de beslissing al snel gemaakt en ben ik daar 2 dagen geweest + een nightshift. In de 2 dagen dat ik daar ben geweest een rondleiding gekregen over de koelcellen. Ze hebben hier 5 koelcellen van 12 graden en 2 vriezers van -18 graden. Tijdens de rondleidingen te horen gekregen hoe zij te werk gaan, en wat voor procedures ze moeten volgen. Ook vertelde de manager mij dat ik op vrijdagavond een nightshift moest bijwonen van 18.00 tot 06.00 uur. Die vrijdag zou ik dan wel vrij zijn en die zaterdag daarop natuurlijk ook, maar vanwege de drukte heb ik in de ochtend tot 09.30 uitgeslapen en daarna toch maar weer naar kantoor om verder te werken aan het één en ander. Dit was de eerste keer in mijn stage dat ik echt heb moet werken die avond, maar ondanks dat het in de laten uurtjes was en heb moeten werken was het wel leuk. Ik heb die avond dan ook dozen moeten inpakken, dozen dicht tapen, planten sorteren, scannen en dozen doorgeven. Gelukkig heb ik alles 1,5/2,5 uurtjes gedaan en niet heel de avond het zelfde want me ogen vielen soms al dicht. Eenmaal richting het einde liep iedereen half te zingen en half te schreeuwen, om de motivatie een beetje op te krikken.  Dat merkte je zelf ook wel, zelf moest ik er wel om lachen maar iedereen ging ineens 2 keer zo hard werken. De orders voor die avond waren niet ontzettend groot dus waren we ook niet de hele avond bezig, en daarom was ik rond 03.00/03.30 terug, en was het leuk om een keer mee te maken.

Doordeweeks natuurlijk ook weer  het één en ander uitgevoerd en hebben we ook weer gevist. Jannis heb een hengel met een molen eraan (werphengel)  , Luuk en ik hadden bedacht om iets zwaars aan het einde van de lijn te maken en hem ver te kunnen gooien. Ook zouden we dan zonder dobber vissen en de lijn strak laten staan, zodra de hengel begint te bewegen weet je dat je beet hebt. Eerst overdag een zware moer proberen te vinden in het bedrijf en die vast gemaakt aan de lijn vlakbij het haakje, we merkte gelijk dat we 20 meter verder konden gooien.  En ons idee hielp aardig want later hadden we een vis van circa 60 cm beet, alleen Luuk had het idee om hem recht omhoog op te trekken, en die vis was natuurlijk flink zwaar dus brak de haak af… maarja nieuw haakje gekregen en verder gaan. Toen we wilden stoppen wilde Luuk nog 1 verre worp proberen, ook dit staat niet in ons lijstje van top 10 beste ideeën want nou brak heel de lijn af. En was echt alles kwijt, dobber, moer, haakje en 3 meter lijn. Dit was een goed moment om te besluiten niet meer te gaan vissen..

Deze week zijn ook Bas en Anja weg gegaan, de Nederlandse man en vrouw bij ons op de compound. Ze hebben 2 weken vakantie in Nederland, we zien ze dus niet meer terug. Daarom hebben we op de donderdagavond, de laatste gezamenlijke avond met ze alle, lekker wat gegeten. Om 19.00 uur weer van harte welkom en even later konden we weer aanschuiven bij Bas en Anja. Anja had gebakken rijst gemaakt met 2 verschillende soorten sauzen, eentje met vis en eentje vlees. Beiden soorten sausje waren weer zo lekker om er over naar huis te schijven. Die vrijdagavond zouden zij om half 8 vertrekken, voordat ik dus mij nightshift had ben ik nog even langs gegaan om half 6, omdat ik ze daarna niet meer zou zien. Heb ze ongelofelijk bedankt voor de kans die ze ons hebben gegeven hier in Ethiopië en een hele fijne reis toegewenst, vind het jammer dat ze weg gaan want het waren hele gezellige mensen.  Maarja ook hier is niks aan te doen en moet je er het beste van maken.

Luuk en ik vonden het tijd om een keer van een rustig weekendje te genieten en hebben we lekker helemaal niks gedaan. Jannis was wel naar Addis geweest en ging zaterdag rond 2 uur in de middag weg, we hebben nog wel even gevraagd of we zijn barbecue mochten lenen want die hadden we wel nodig. We hadden die zaterdag namelijk een flink stuk beef gekregen en nu moesten we het een keer op ons zelf doen. Eerst laten ontdooien, daarna in flinke plakken snijden en vervolgens marineren met een zelf gemaakt sausje. Ondertussen natuurlijk ook nog bij het zwembad gelegen en onze buikschuifbaan weer opgezet. Alleen was het deze keer anders, we hadden de buikschuifbaan zo gelegd dat je zo het zwembad ingleed. Onder het plastic wel wat kussens gelegd voor de stenen (sorry daarvoor Bas ;)) anders gleed het niet zo lekker (zie foto’s en video’s). Na een paar uurtjes zwemmen en glijden zijn we even gaan douchen vervolgens alles klaar maken voor de barbecue, het vlees smaakte naar ons idee nog verrassend goed. Daarna hadden Luuk en ik een film gedownload voor na de barbecue. Het was een relaxte zaterdag maar het ging heel prima!

Zondag rond een uurtje of half 1 in de middag klopte Jannis aan, hij vertelde dat die net terug was Addis en een prima nacht heeft gehad. De verhalen wilden Luuk en ik wel horen tijdens een avondje barbecueën, dat vond Jannis ook een prima idee dus hebben we in de avond weer lekker gebarbecued. Deze keer maakte wij onze beef weer en hij de pork, daarnaast nog een salade gemaakt en zelf gemaakte kruidenboter voor op brood.

Overdag weer de buikschuifbaan opgezet maar dit moest deze keer natuurlijk wel even wat beter, dus hadden we een klein schansje gemaakt aan het einde. Daarnaast nog even bakken in de zon, toen ik op me bedje lag naast het zwembad vond ik het tijd om even rond te kijken en liep ik even naar het meer op de compound. Toen ik er heen liep verbaasden me het al hoe hoog het water stond, nog geen 10 meter verder was het meer ook al een klein beetje aan het overstromen, en de pomp stond nog steeds aan om er water bij te pompen. Gelijk even Jannis gehaald maar die zei dat wel vaker gebeurde, uiteindelijk had  het denk toch beter geweest als die hem uit had gezet maar dat lezen jullie volgende week ;)

Ik ga nu alweer mijn laatste week in op kantoor, na deze week komt mijn vader een bezoekje brengen en gaan we Ethiopië beter leren kennen!

Groetjes,

Bram en Luuk

Foto’s

4 Reacties

  1. Annemieke:
    20 juni 2017
    Hallo Bram,
    Het klinkt ontzettend leerzaam waarin jullie allemaal zo uitgedaagd worden en één groot avontuur. Veel plezier nog in het verder ontdekken van Ethiopië en succes met de presentaties!
  2. Leo prins:
    20 juni 2017
    Gaaf wat jullie daar allebei meemaken.
    Ben benieuwd of jullie als negers thuiskomen.haha.
  3. Tante As:
    20 juni 2017
    On-wijs!!! Je bent nu vast de tel kwijt van hoeveel nieuwe mensen je hebt ontmoet, en het is nu ook duidelijk waarom je een blog bij moet houden over je werkzaamheden en belevenissen. De ervaringen groeien je bijna boven het hoofd! Waarschijnlijk komen jullie als twee hele andere kerels weer terug straks. Jeetje Bram, wat was het een ontzettend goed besluit om hier in te stappen met Luuk! Je bent de beste!
  4. Nicolle Drost:
    26 juni 2017
    Wat een stageplek is dit Bram!
    Geweldig wat een mooie verhalen! De opdrachten klinken leerzaam en het land boeiend!!
    Heel tof!
    Groets
    Nicolle