Week 6, op naar de ena laatste week op kantoor!

15 juni 2017 - East Shewa, Ethiopië

Week 6

Kan er weer een weekje bij optellen en kan dus  alweer schrijven over week 6, waarin ik ook weer het één en ander heb gedaan en meegemaakt. Vooral het weekend was weer erg geslaagd en doordeweeks weer aardig veel aan mijn trial gewerkt,  ook heb ik weer leuke mensen ontmoet deze week.

Deze week was mijn week in 2e gesplitst, omdat ik bij 2 verschillende departments aanwezig was. Van maandag tot woensdag bij Export Propagtion en van donderdag tot zaterdag bij Elite. Ik kan jullie alleen wat vertellen over Elite department, dit komt omdat ik de eerste paar dagen van de week erg druk was met mijn trial en ging stomen bij Syngenta, ik ben dus maar 1 ochtendje met Export mee geweest. Maar de rest van de week gelukkig wel tijd voor mijn department en daar ben ik blij om, want Giacomo (de Italiaanse man op de compound) was mijn verantwoordelijke van donderdag tot vrijdag dus veel met hem opgetrokken. Je merkt gelijk het verschil tussen een Afrikaan die Engels praat, of een Italiaanse man die Engels praat. Maar verder op mijn department, Elite department is wel 1 van de belangrijkst binnen het bedrijf. Hier worden namelijk alle moeder planten gekweekt, van de moeder plant halen ze de stekjes eraf voor een komend nieuw seizoen. Alle planten die dus in de tuin staan stammen af van de moederplanten van Elite department. Hier is de hygiëne dus nog hoger dan bij andere kassen, hier moet je zelfs douchen om een kas binnen te mogen wat we overigens niet gedaan hebben. Omdat we maar een halve week hadden heb ik alleen veel uitleg gekregen en niet veel gedaan, wat ik ook niet heel erg vind trouwens. Deze halve week verliep beter dan de halve week bij Export department, niet alleen omdat ik met me trial bezig was maar ook omdat ik maandag met een meid mee liep die geen Engels kon. Dit was dus best lastig, want bij het vragen van haar naam, wat ze doet binnen de afdeling en vragen over de afdeling zelf zei ze alleen maar ‘yes’. Na 2 uurtjes ben ik naar Jannis toe gelopen en heb ik gezegd dat ik dit niet nog een uur ga vol houden. Maar Jannis zei dat ik in de middag niet meer met haar mee hoefde omdat we alles gingen voorbereiden voor morgen, we gingen namelijk de redash stomen bij Syngenta. Hier gebeurd het stomen op een andere manier dan wij gewend zijn in Nederland, je gooit geen plasticzeil over een kap heen en stomen maar. Hier gebeurd het in bunkers van 16 meter lang. Alleen Dümmen Orange is zelf nog niet actief met het stomen, daarom moesten we het bij een ander bedrijf doen. Hier zaten natuurlijk ook weer kwaaltjes aan en moesten we onze eigen bunker bouwen,  omdat die van Syngenta (het bedrijf waar we gaan stomen) te groot is. Wij willen maar een kleine hoeveelheid aan redash stomen om te testen of de planten uberhaupt wel kunnen groeien op de gestoomde redash.

Maandag was voor ons een flinke spannende dag, dat zeiden we zondagavond al tegen elkaar. Die dag kregen we namelijk te horen of we over waren of niet. Die dagen daarvoor hadden we al een lijstje gemaakt met de vakken die we hebben en de cijfers die we daarvoor behaald hebben, dat maakte ons eigenlijk alleen maar zenuwachtiger. We checkte daarom ook om de 10 minuten onze mail of er al wat binnen was gekomen. Later op de dag toen we onze lunch hadden lazen we van medestudenten dat ze niet over waren met weinig te kort… op dat moment was het alweer even billen knijpen en checkte we deze keer onze mail om de 10 seconde. Toen ik aan het eten was hoorde ik Luuk ineens heel de kamer bij elkaar schreeuwen, 3 keer raden… Hij was over! Mijn laptop had ik op kantoor laten staan en kon het niet laten om ernaar toe te rennen in 30 graden, en had inderdaad ook een mail binnen gekregen. “Bram je bent zonder kleerscheuren over” nou naar mijn idee kon ik geen beter antwoord krijgen en kon mijn dag ook niet meer verpest worden.

Maandag middag zijn we dus bezig geweest met het voorbereiden op dinsdagmiddag, want dan gaan we de redash stomen. Uiteraard moest het maandag weer op een Afrikaans tempo’tje en waren we dus nog niet klaar, ook omdat je alles 3 keer moet herhalen voordat het echt binnen begint te dringen. Dinsdagochtend zijn we dus verder gegaan met het voorbereiden en konden we na de luncht naar Syngenta toe. Na een paar uur gedoe en stomen waren we rond half 4 klaar en konden we weer richten Dümmen Orange. Maar voordat we naar Dümmen Orange gingen reden we nog eerst richting Koka, want ze moesten nog injera’s ophalen (de lekker pannenkoeken…). We reden door een smal zijstraatje waarvan ik dacht hier ga jij echt nooit door heen komen, maar we reden er toch doorheen. Ik was ook de enige blanke in het busje en de kinderen daar in Koka hadden dat volgens mij nog nooit gezien, want er rende na 5 minuten rijden, 10 zwarte kinderen langs het busje. Ik wilde graag foto’s maken maar vond het verstandiger om niet te doen voordat er ineens een paar ouders aan me keel hangen. Het busje reed ook zo langzaam vanwege alle hobbels en dergelijken dat ze dit makkelijk bij konden houden, ik deed daarom ook maar even mijn autodeur op slot omdat ik het toch ergens niet vertrouwde.  Toen ik dat deed begon iedereen wel te lachen in het busje. Maar gelukkig was wel alles goed gekomen maar was ik toch wel blij om weer op het bedrijf te zijn.

Donderdagavond werd er weer een voetbaltraining georganiseerd, alleen deze keer was het alleen voor de selectie.  Ze vroegen of wij mee wilden doen, dat wilde ik natuurlijk wel! alleen Luuk had er meer moeite mee dan ik. Maar na wat ompraten en pushen is hij toch meegekomen, en vond ik het avondje voetballen weer helemaal top. Wel wat fanatieker dan de vorige keer vanwege de selectie maar daar hou ik wel van!

Het voetballen gebeurd altijd achter in, buiten het bedrijf. Hier leggen ze ook al het gebruikte plastic, want hier wisselen ze alle plastic daken en wanden om de 2 jaar (de kassen zijn van plastic). Toen ik dat zag moest ik Luuk gelijk een verhaal vertellen over clubkamp en het buikschuiven wat we dan altijd doen, op de plasticzeilen.  3 keer raden wat er gebeurde na het vertellen van mijn verhaal, wij wilden ook een buikschuifbaan gaan maken in het weekend. Die avond nog gelijk voor toestemming gevraagd aan Bas en Jannis, die vonden het een heel leuk idee vooral omdat dit weekend de poolparty was! De volgende dag gelijk een groot stuk plastic zoeken om te gebruiken voor het buikschuiven, na een paar minuten zoeken kwamen we dan ook echt een groot stuk plastic tegen (20 bij 5 meter). Apart gelegd van de stapel en Hannah gevraag of we voor 10 minuten een chauffeur konden lenen om het plasticzeil te verplaatsen, onze chauffeur van afgelopen zaterdag (souvenirs kopen) wilde ons graag helpen en reed het plasticzeil samen met ons naar de compound. Daarna gelijk goede zeep bij Serawit (onze grote vriend, en manager van irrigation)  gevraagd om het zeil natuurlijk goed glad te maken. Hij wist hier wel goede zeep voor en nog geen half uur later kregen we 3 jerrycans van een liter, echt een barre man!

Zaterdag kwamen de mensen van de andere farms rond half 5 bij ons op de compound aan, we kwamen in totaal 19 man inclusief kinderen. Het waren ook allemaal Nederlanders. Een week van te voren werd gecommuniceerd welk gezin wat zou maken. Jannis Giacomo Luuk en ik zouden voor het vlees op de BBQ zorgen, en dat was gelukt! Ook hebben Luuk en ik dan de buikschuifbaan klaargemaakt wat een groot en leuk succes was, zaterdagmiddag na het werk het zeil schoongemaakt met water en bezems en daarna een jerrycan er over heen gegooid, dit wilden we gelijk wel even uit proberen en hij deed het heel prima! Ook later op de dag de hele dag over de buikschuifbaan geleden en een duik genomen in het zwembad met iedereen. Weer veel leuke verhalen gehoord en vertelt en leuke en aardige mensen ontmoet.

Vorige week hadden we natuurlijk de smoker gemaakt, en deze keer goed gebruikt van gemaakt. We hadden 2 baconbom’s gemaakt, 2 kg aan gehakt met daarin paprika, ui, tomaat en kaas. Dan rol je het op en omgewikkeld met een dikke laag bacon. Hier hadden we er 2 van, daarnaast ook nog 2 kg beef en 2 kg kip. Dit hadden we vrijdagavond gemaakt om de marinade goed in het vlees te laten trekken. En de baconbom moest 6/7 uur in de smoker liggen. Wij waren niet de enigste die vlees hadden gemaakt voor op de BBQ, we hadden dus ook meer dan genoeg vlees op de BBQ die avond en bleef er veel over. Ook waren er salades, kipsate met pindasaus, knoflooksaus, stokbrood en van alles en nog wat. Ik heb in heel mijn stage nog nooit zo lekker en zoveel gegeten (zie foto’s en video’s). Na het barbecueën werd er nog een groot vuur gemaakt en ging iedereen rond 11 uur naar huis, maar de harde kern bleef natuurlijk nog even zitten. Jannis Giacomo Luuk en ik zijn in de avond rond half 2 namelijk ook nog even gaan zwemmen, en zijn we rond 4 uur lekker in ons bed gaan liggen. Dit was een hele geslaagde zaterdag!

De zondag daarop wilde Luuk en ik natuurlijk ook nog genieten van het laatste dagje op de buikschuifbaan, en dat hebben we ook zeker gedaan. Bijna de hele dag gegleden en richting de avond nog even gaan vissen, en ook het vissen was weer met succes. Een kleine meerval gevangen, maar kon beter, in totaal 1546874 x de dobber onder gegaan maar de vis in de haak geslagen lukte dus niet altijd. Maar de ene meerval gaf ons veel hoop en blijven we het vissen volhouden!

Dit was alweer mijn reisverhaal van week 6, sorry dat ik het wat later post dan normaal maar dat komt vanwege de drukte die ik hier heb vanwege mijn trial. Dit horen jullie allemaal volgende week, hoop dat jullie weer blijven lezen!

Groetjes de feestcommissie ;)

Foto’s

5 Reacties

  1. Jetty:
    15 juni 2017
    Leuk Bram!!!ik had jou wel willen zien in dat busje en met dat meisje; yes yesthuis moet je dan maar wat meer in de keuken gaan staan, dan eten wij ook lekker❤
  2. Goos van den Bos:
    16 juni 2017
    De tijd vliegt voorbij Bram, genieten hoe je het daar allemaal doet!
    Zie je daar over een goede week!
    Dikke kus pappa
  3. Leo prins:
    16 juni 2017
    Gewoon weer leuk om te lezen.
    Veel plezier verder nog.
  4. Nicolle Drost:
    17 juni 2017
    Hee Bram wat weer een belevenissen man, het lijkt alsof ik een spannend boek lees!
    Tof hoor.
    Natuurlijk blijf ik lezen, veel te leuk!
    Succes met je trail.
    Groet vanuit een bewolkt Woerden,
    Nicolle
  5. Tante As:
    20 juni 2017
    Gefeliciteerd met je overgang ook nog hé! Heb je ook nog mooi in je zak